கர்ம பலன்

             

இந்திய தத்துவவியல் கர்ம பலனை பற்றி தெளிவாக எடுத்துரைக்கிறது. கர்மா என்பதன் அர்த்தம் முன்வினைப் பயன். கர்மா என்பதன் பொருள் பெரும்பாலும் தவறாக புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது. கர்மா என்ற சொல்லின் அர்த்தம் செயல். ஒரு மனிதனின் செயலைத் தான் கர்மா என்று அழைக்கிறோம். நம்முடைய ஒவ்வொரு செயல்பாட்டிற்கும் நம்மை அறியாமல் பல்வேறு காரணிகள் காரணமாகின்றன. இந்திய தத்துவவியல் கூறுகிறது மனிதன் 7 பிறவிகள் வாழ்வில் பெறுவான் என்று. முதல் பிறவியின் பயனை அவன் தனது அடுத்த பிறவியில் பெறுகிறான் அது ஒரு தொடர் வினை பயனாகிறது. ஒரு பிறவியில் நன்மை செய்யும் போது அவன் நன்மைக்கான கர்ம பலனைப் பெறுகிறான். கர்ம பலன் நான்கு விதத்தில் உள்ளது. 

1.உடலின் கர்மா 

2.மனத்தின் கர்மா

3.உணர்வின் கர்மா

4.சக்தியின் கர்மா.

                இதை ஒரு கதை மூலம் விளக்கிக் கூறலாம். முன்னொரு காலத்தில் ஒரு அரசன் இருந்தான். அவன் மிகவும் தாராள குணம் படைத்தவன். அந்த மன்னன் தினமும் அந்தணர்களுக்கு உணவழித்து அவர்களது பசியாற்றுவது வழக்கமாக கொண்டிருந்தான். அப்படி ஒரு நாள் அரசன் உணவளித்துக் கொண்டிருக்கும் போது வானில் ஒரு கழுகு, தன் இரையான இறந்த பாம்பு ஒன்றை தன் கால்களில் பற்றிக் கொண்டு பறந்து சென்றது. அப்போது அந்த பாம்பின் வாயிலிருந்து கொடிய விஷத்திலிருந்து ஒரு சிலத் துளிகள் அரசன் வைத்திருந்த பாத்திரத்தில் விழுந்து விட்டது. அரசன் அதை கவனிக்கவில்லை, மற்றவர்களும் அதை கவனிக்கவில்லை. அரசன் அந்த உணவை ஒரு அந்தணர்க்கு கொடுக்க அந்த அந்தணர் உண்ட மறு நிமிடமே கிழே விழுந்து மாண்டு போனான். அதைக் கண்ட மன்னன் மிகவும் வருத்தப்பட்டான்.

 

          கர்மாக்களுக்கான வினைகளை நிர்ணயிக்கும் சித்ரகுப்தனுக்கு மிகவும் குழப்பமாகிவிட்டது. யாருக்கு இந்த கர்மவினையைக் கொடுப்பது? கழுகிற்கா,பாம்பிற்கா அல்லது அரசனுக்கா? கழுகை குறை கூற இயலாது, ஏனென்றால் கழுகு தனது இரையைத்தான் தனது வாயில் கவ்விக் கொண்டு சென்றது. அது அதன் தவறில்லை. இறந்து போன பாம்பின் கொடிய விஷம் பாம்பின் வாயிலிருந்து வழிந்தது பாம்பின் குற்றம் அல்ல. அரசனும் இதை வேண்டுமென்றே செய்யவில்லை, அது அவனை அறியாமல் நடந்த நிகழ்வு.

சித்திரகுப்தன் தனது எஜமானான எமதர்மனிடம் கேட்கலாம் என்று அவனிடம் சென்று தன் குழப்பத்ததைக் குறித்துக் எடுத்துக் கூறினான். இதைக் கேட்ட எமதர்மன் சிறிது நேரம் சிந்தித்தப் பின், இதற்கான விடை வெகுவிரைவில் கிடைக்கும் அதுவரை பொறுமையாக காத்திருக்கும்படி அறிவுறுத்தினான். அதற்கான நாளும் வந்தது. சில அந்தணர்கள் உதவி கேட்டு, அந்த அரசனைக் காணச் சென்றார்கள். அரண்மனைக்கு வழி தெரியாமல் சாலையோரமாக வியாபாரம் செய்து கொண்டிருந்த பெண்மணி ஒருவரிடம் வழி கேட்டார்கள். அந்த பெண்மணியும் சரியான பாதையைக் காட்டிவிட்டு அவர்களிடம் “ஒரு விஷயம். சற்று எச்சரிக்கையாக இருங்கள். இந்த அரசன் அந்தணர்களைக் கொல்பவன்” என்று கூறினாள்.

 இந்த வார்த்தைகளை அவள் கூறி முடித்ததும், சித்திரகுப்தனுக்கு புரிந்தது. அந்தணரைக் கொன்ற கர்மாவின் வினை இந்தப் பெண்மணிக்கே என முடிவு செய்தான். இதிலிருந்து நாம் புரிந்து கொள்வது என்னவென்றால், மற்றவர்களை நாம் பழி சுமத்தும் போது அதில் உண்மை இருக்குமானால் பழி சுமத்துபவருக்கு அந்த கர்மாவில் 50 விழுக்காடு வந்து சேரும். பழி சொன்னதற்காக நடந்த எதையுமே உணராமல் அபாண்டமாக பழி சுமத்துவோருக்கு கர்மவினை அனைத்தும் வந்து சேரும்.எனவே நாம் மற்றவர்கள் மீது பழி சுமத்தும் முன் யோசித்து செயல்பட வேண்டும். நம் செயலால் தான் நம் கர்ம பலனை அடைகிறோம். எனவே நம்மால் இயன்றவரை நன்மையையே செய்வோம் 

நம் வாழ்கை நம் கையில்.

இருபது வருடங்களுக்கு பிறகு சிறுகதை

 

அது ஒரு அமைதியான இரவு. சாலையில் மனிதர்களின் நடமாட்டம் மிகவும் குறைவாக இருந்தது. வானிலிருந்து மழைத்துளிகள் முத்து முத்தாக வந்து விழுகின்றன. இதமான தென்றல் காற்று அடிக்கிறது. வானில் மின்னல் மிளிர்கிறது. சாலையில் அப்படியொரு அமைதி. கடைகள் எல்லாம் பூட்டப்பட்டுவிட்டன. அந்த நேரத்தில் ஒரு மனிதர் அங்கு தென்படுகிறார். உயரமான மனிதர் அவர், கையில் ஒரு கம்பை வைத்திருக்கிறார், மற்றொரு கையில் ஒரு விளக்கை வைத்திருக்கிறார். சாலையில் மிகவும் கம்பிரமான தோற்றத்துடன் நடந்து வருகிறார். அவர் அவ்வாறு நடந்து வருகையில் ஒவ்வொரு கடையின் பூட்டையும் பார்;த்துக் கொண்டு வருகிறார். இவர் இவ்வாறு அந்தப் பகுதியில் இரவில் வருவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். பார்ப்பவரை பயமுறுத்தும் தோற்றம் கொண்ட அந்த போலீஸ் ஒரு சிறு கடையின் பக்கமாக வருகிறார். அந்த கடையின் முன்னே ஒரு மனிதர் நின்று கொண்டு சிகரெட்டை பற்ற வைத்து, நின்றுக் கொண்டு குடித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

அந்த போலீஸ் அந்த மனிதரின் பக்கமாக வருகிறார். சிகரெட் குடித்துக் கொண்ட மனிதர் அவர் ஒரு போலீஸ் அதிகாரி என்பதை தெரிந்து கொண்டு அவருக்கு வணக்கம் சொல்லுகிறார். மேலும் அந்த மனிதர் தொடர்கிறார், நான் என்னுடைய நண்பனை சந்திக்க இங்கு வந்தேன். நாங்கள் எங்கள் இளம் வயதில் இங்கு தான் சந்தித்து உறவாடுவோம். அப்போது எனக்கு 18 வயது என் நண்பனுக்கு 20 வயது, நாங்கள் சகோதரர்களைப் போல பழகி வந்தோம் என்றார். உடனே அந்த போலீஸ்காரர் சொன்னார் இது அந்த கடை அல்ல, இங்கு இருந்த கடை தகர்க்கப்பட்டு புதிதாக கட்டப்பட்டுள்ளது என்றார். அந்த மனிதர் மீண்டும் தொடர்ந்தார் இருபது வருடங்களுக்கு முன்பு நானும் என் நண்பனும் இந்த இடத்தில் மீண்டும் சந்திப்பது என்று முடிவெடுத்து நாங்கள் பிரிந்து சென்றோம் நான் வெளிநாடு சென்று வேலை பார்த்துவிட்டு இப்போது தான் என் நண்பனைப் பார்க்க வந்தேன் என்றார்.

   அந்த போலீஸ்காரர் உங்களது வாழ்கையும் வேலையும் எவ்வாறு உள்ளது என்று வினவினார். அந்த மனிதர் எனக்கென்ன நான் நன்றாக சம்பாதிக்கிறேன் நன்றாக இருக்கிறேன் என்று பதிலளித்தார். மீண்டும் அந்த போலீஸ் உங்கள் நண்பர் எப்போது வருவதாக கூறினார் என்றுக் கேட்க, அந்த மனிதர் பத்து மணியளவில் வருவதாக சொன்னார். போலீஸ் அவரிடம் இப்போது மணி என்ன என்றுக் கேட்டார். உடனே அம்மனிதர் பத்தாக மூன்று நிமிடங்கள் உள்ளன என்றார். போலீஸ் மீண்டும் அவரிடம் உங்கள் நண்பர் இங்கு 10 மணிக்கு வரவில்லையென்றால் என்ன செய்வீர்கள் என்று கேட்க, அம்மனிதர் நான் என் நண்பனை பார்க்காமல் இங்கிருந்து செல்ல மாட்டேன் என்று கூறினார். அந்த போலீஸ் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டார்.

      சிறிது நேரத்திற்கு பிறகு அங்கு ஒரு மனிதர் வந்தார். அங்கு வந்தவர் அவரது நண்பர். அவர் பெயர் ஜிம்மி. அந்த மனிதர் தனது நண்பர் ஜிம்மியை பார்த்து கூறினார், நண்பா நீ எப்படி இருக்கிறாய் ‘நீ இவ்வளவு உயரம் வளர்ந்துவிட்டாயே என்றார்’ உடனே நண்பர் கூறினார் 20 வருடங்கள் ஆகின்றதல்லவா அதனால் தான் இப்படி தோன்றுகின்றது என்றார். ஜிம்மி தனது நண்பரிடம் நாம் கொஞ்ச தூரம் நடந்து செல்வோம் அப்போது தான் நாம் உண்பதற்கு ஏதாவது கிடைக்கும் என்றார்.

 

இருவரும் நடந்து சென்றார்கள். அது மிகவும் இருட்டாக இருந்தது. இருவரும் நடந்து கொண்டு செல்லும் பொழுது ஒரு மருந்து கடை பக்கமாக வந்தார்கள் அங்கு வெளிச்சம் மிகுதியாக இருந்தது. உடனே அந்த நபர் அவரைப் பார்த்து நீ என் நண்பன் இல்லை அவனுக்கு கண்ணின் புருவத்தில் ஒரு வெட்டு காயம் காணப்படும், அதோடு அவன் பெரிய மூக்கு எவ்வாறு சின்னதாக மாறக் கூடும் என்று கேட்க, அங்கு நண்பர் வேடத்தில் வந்தவர் ஒரு போலீஸ்கார். கூறினார் நீங்கள் 10 நிமிடமாக கண்காணிப்பில் தான் இருக்கிறீர்கள் என்றார். மேலும் ஒரு கடிதத்தை அவரிடம் கொடுத்து வாசிக்க சொன்னார். அந்த கடிதம் அவரது நண்பனால் எழுதப்பட்டிருந்தது. அதில் அவர் இவ்வாறு கூறிப்பிட்டிருந்தார், “நண்பா, நான் 10 மணிக்கு முன்னரே நான் உன்னைப் பார்க்க வந்தேன், அங்கு வந்த போலீஸ் நான் தான், உன்னை வெளிநாட்டில் தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள், உன்னை என்னால் கைது செய்ய இயலாது ஆகவே இந்த போலீஸ் அதிகாரியை அனுப்பி உன்னை கைதுசெய்கிறேன் என்று எழுதியிருந்தது. 

அறம் உள்ளவர்களாக வாழ்வோம்

    அது ஒரு கடுமையான பாலைவனம். வெயிலின் தாக்கம் வழக்கம் போல கடுமையாக இருந்தது. சுற்றிலும் மணல் குவியல் குவியலாக தென்பட்டது. அங்கு ஒரு பயணி தவறுதலாக மாட்டிக் கொண்டார். அவர் தனது பயணத்திற்காக தான் கொண்டு வந்த அனைத்து உணவுகளையும் உண்டு விட்டார். அவரிடம் மீதம் இருந்தது ஒரே ஒரு பாட்டிலில் கொஞ்சம் தண்ணீர். வெயிலின் வெம்மை காரணமாக அவர் அதையும் குடிக்க நேர்ந்தது. அவர் அதை குடித்து முடித்தார். பயணத்தை தொடர்ந்தார். அவரால் வெகுதூரம் பயணிக்க முடியவில்லை தண்ணியை தேடினார். தன்னிடம் இருந்த பாட்டிலின் கடைசித்துளி நீர் வரை குடித்துவிட்டார். இருந்தபோதிலும் தாகம் தணியவில்லை. அந்த மனிதர் மனதில் நினைத்துக் கொண்டார், உணவும் இல்லை, தண்;ணீரும் இல்லை நான் இங்கேயே மாண்டு போக வேண்டியது தான். 

              மிகவும் சிரமத்துடன் அவர் சிறிது தொலைவு பயணித்து தூரத்தில் ஒரு ஓலை குடிசையைக் கண்டார். குடிசையைக் கண்டதும் மனதில் மட்டற்ற மகிழ்ச்சி. அந்த குடிசையை நோக்கி சென்றார். குடிசையினுள் நுழைந்து பார்த்தார் அவருக்கு அதிர்ச்சி. அங்கு மனிதர்கள் வசிப்பார்கள் தான் ஏதாவது உதவியை பெறலாம் என எதிர்பர்த்து சென்றார், அவருக்கு ஏமாற்றம். அங்கு ஒரு தண்ணீர் பாட்டில் இருந்தது ஒடிச்சென்று அந்த பாட்டிலை எடுத்து தண்ணீரை குடிக்கப் பார்த்தார், அந்த பாட்டிலில் ஒரு செய்தி எழுதப்பட்டிருந்தது. இந்த தண்ணீரை அந்த அடிகுழாயினுள் ஊற்றி அடிக்கவும் தண்ணீர் வரும் என்று. வாசித்த அந்ந மனிதருக்கு ஒரே குழப்பம் இருப்பதோ ஒரு பாட்டில் நிறைய தண்ணீர், அதை குழாயினுள் ஊற்றிவிட்ட பின்னர் தண்ணீர் வராமல் போனால், இல்லையென்றால் அந்த தண்ணீரைக் குடித்தால் தாகமாவது தணியும் என்ற யோசனையில் ஆழ்ந்தார்  வேகமாக அருகே சென்றார் விரைவாக அதை அடிக்க துவங்கினார்.

               ஐயோ பரிதாபம் தண்ணீருக்கு பதிலாக வெறும் காற்று மட்டும் வந்தது. அவருக்கு மிகுந்த ஏமாற்றம். இரண்டாவது முறையும் முயற்ச்சி செய்தார் தண்ணீர் வரவில்லை மிகவும் வேகமாக அடித்தார் உடனே தண்ணீர் பீறிட்டு வந்தது. பார்த்தவருக்கு மகிழ்ச்சி தாகம் தீர குடித்தார் பின்னர் தான் கொண்டு வந்த அனைத்து பாட்டில்களையும் நிரப்பினார். கடைசியாக அங்கிருந்து கண்டெடுத்த பாட்டிலை நிரப்பிவிட்டு அதில் ஒரு செய்தியையும் எழுதினார். இது உண்மையாகவே வேலை செய்கிறது. அவர் பாலைவனத்தில் தான் மட்டும் மாட்டிக்கொள்வதில்லை தன்னைப்போல வேறு யாராவது மாட்டிக்கொள்ளக் கூடும் என்பதற்காக அதை எழுதி வைத்தார். 

        ஆம் நாம் வாழுகின்ற இந்த உலகம் நமக்கு மட்டும் செந்தமானது அல்ல மாறாக நமக்கு பின்னரும் தலைமுறையினர் வாழ உகந்தது எனவே நாம் பிறருக்காக இந்த உலகை பாதுகாக்க வேண்டும். நாம் செய்யும் சிறு செயல் வருங்கால தலைமுறைக்கு உதவியாக அமையும். எனவே 

இயற்கையை பாதுகாப்போம் இயற்கை நம்மைக் காக்கும் 

గర్భిణీ జింక

గర్భిణీ జింక

          ఒకప్పుడు గర్భిణీ జింక ఉండేది, మరియు ప్రసవ సమయం ఆసన్నమైందని భావించింది. అక్కడ మేము మూసివేసే నది పక్కన ఏకాంత ప్రదేశాన్ని కనుగొన్నాము. అప్పుడే ఒక చీకటి మేఘం గుమిగూడి, బలమైన మెరుపు తగిలి, అడవి మంటలు పడటం ప్రారంభించాయి. జింక ఎడమ వైపు చూడలేదు మరియు అక్కడ ఒక వేటగాడు ఉన్నాడు మరియు అతను జింకను కాల్చడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాడు. జింక కుడి వైపు చూసింది, అక్కడ జింక దానిపైకి ఎగిరిపోయే వరకు ఆకలితో ఉన్న సింహం చూసింది.

       ఓహ్! నా దేవా ఈ పరిస్థితిలో నేను ఏమి చేయాలి? ఒక వైపు అడవి అగ్ని ఉంది; వేగంగా ప్రవహించే నది ఉంది, మరోవైపు ఒక వేటగాడు, సింహం ఉంది. జింక ఎక్కడికీ వెళ్ళలేదు. బయటకు వెళ్ళడానికి మార్గం లేని ఈ పరిస్థితిలో, జింక తాను దృష్టి సారించగల v ~ y పై మాత్రమే దృష్టి పెట్టాలని నిర్ణయించుకుంది. అదే బిడ్డకు జన్మనిస్తుంది. జింకలు జన్మనివ్వడానికి పూర్తి శ్రద్ధ చూపినందున, ఈ క్రింది విచలనాలు జరిగాయి. అకస్మాత్తుగా మండుతున్న మెరుపులు, మరియు వేటగాడు పరధ్యానంలో ఉన్నాడు. అతను బాణాన్ని విడిచిపెట్టినప్పుడు, అది జింక మీదుగా వెళ్లి ఆకలితో ఉన్న సింహాన్ని తాకింది. వెంటనే సింహం అక్కడి నుంచి పరిగెత్తింది. వెంటనే బలమైన గాలులతో వర్షం కురిసింది, వెంటనే అడవి మంటలు చెలరేగాయి. 

     దీని నుండి మనం నేర్చుకునేది ఏమిటంటే, మనం సహజంగానే పరిస్థితి ఎలా ఉన్నా మనల్ని సరిదిద్దుకోగలుగుతాము. కాబట్టి మనం, ఈ గర్భిణీ జింకలాగే నేర్చుకుంటాము, మన ముందు ఉన్నదానిపై దృష్టి పెడతాము, పరిస్థితి ఏమైనప్పటికీ, పరిస్థితి ఎంత కష్టమైనా, ఉద్యమం సహజంగా తన పనిని చేస్తుంది మరియు మనకు విజయాన్ని ఇస్తుంది.

गर्भवती हिरण

 

गर्भवती हिरण

          एक बार एक गर्भवती हिरण था, और उसे लगा कि प्रसव का समय निकट है। वहाँ हमें एक घुमावदार नदी के किनारे एक एकांत स्थान मिला। तभी एक काले बादल का जमावड़ा हुआ, जोरदार बिजली गिरी और जंगल की आग गिरने लगी। हिरण ने बाईं ओर नहीं देखा और देखा कि वहां एक शिकारी था और वह हिरण को गोली मारने के लिए तैयार था। हिरण ने दाईं ओर देखा, जहां उसने देखा कि एक भूखा शेर हिरण के उस पर झपटने का इंतजार कर रहा है।

       ओह! मेरे भगवान मैं इस स्थिति में क्या करूँ? एक तरफ जंगली आग है; एक तेज़-तर्रार नदी है, दूसरी ओर एक शिकारी है, एक शेर है। हिरण कहीं नहीं जा सकता था। इस स्थिति में जहां कोई रास्ता नहीं था, हिरण ने केवल v ~ y पर ध्यान केंद्रित करने का फैसला किया, जिस पर वह ध्यान केंद्रित कर सकता था। वह बच्चा है जो जन्म दे रहा है। क्योंकि हिरण ने अपना पूरा ध्यान जन्म देने पर दिया, निम्नलिखित विचलन हुए। अचानक धधकती बिजली चमकी और शिकारी विचलित हो गया। जब उसने तीर छोड़ा, तो वह हिरण के ऊपर से गुजरा और उसने भूखे शेर को मारा। तुरंत शेर वहां से भागा। तुरंत ही तेज हवाओं के साथ बारिश हुई और तुरंत ही जंगल में आग लग गई। 

     इससे जो हम सीखते हैं वह यह है कि हम स्वाभाविक रूप से खुद को सही करने में सक्षम हैं चाहे वह किसी भी स्थिति में क्यों न हो। इसलिए, हम इस गर्भवती हिरण की तरह, सीखेंगे, और हम इस बात पर ध्यान केंद्रित करेंगे कि हमारे आगे क्या है, चाहे कोई भी स्थिति हो, चाहे स्थिति कितनी भी कठिन क्यों न हो, आंदोलन स्वाभाविक रूप से अपना काम करेगा और हमें सफलता दिलाएगा।

The pregnant deer

The pregnant deer

 

There was once a pregnant deer and she knew the time was coming to give birth. She found a secluded spot, near a strong flowing river. Just then dark cloud gathered, and a strong bolt of lightning, fell on the forest and started a forest fire. She looked to her left, and she found there was a hunter there, ready to shoot her. She looked to her right, and she was surprised to find a hungry lion, waiting to pounce on her.

 Oh! my God what to do in this situation? There is a forest fire, there is a swift flowing river, there is a hunter, there is a lion. She had nowhere to go. In this situation where there is no way out, the deer decided to focus on one thing she could focus on. On giving birth. And as she gave her full attention just to the process of giving birth, the following things happened. There was a sharp bolt of lightning, the hunter got disoriented. As he released the arrow, it zipped passed the deer and actually hit the hungry lion. And the lion ran away. And a strong shower of rain, put the forest fire out. 

You see, what got us entangled in the first place? It is the responsibility of that very force of nature to take us out of it. So in this way, like the pregnant deer, let us learn to in the moment and to give full attention to what’s in front of us and the rest of our life will take care of itself. Things will naturally fall into place.

கர்ப்பிணி மான்

கர்ப்பிணி மான்

          ஒரு காலத்தில் ஒரு கர்ப்பிணி மான் இருந்தது, அந்த மான் தான் பிரசவிக்கிற நேரம் நெருங்கி வந்துவிட்டது என்பதை அது உணர்ந்தது. அங்கு ஒரு புரண்டு ஓடும் ஆற்றின் அருகே ஒரு ஒதுங்கிய இடத்தைக் கண்டது. அந்த பொழுதே இருண்ட மேகம் கூடி, ஒரு வலுவான மின்னல் வெட்டி, காட்டில் விழுந்து  காட்டுத் தீயைத் தொடங்கியது. அந்த  மான் இடது பக்கம் பார்த்தாது, அங்கே ஒரு வேட்டைக்காரன் இருப்பதைக் கண்டது, அவன் மானை சுட தயாராக இருந்தான். அந்த மான் வலது பக்கம் பார்த்தது, அங்கு ஒரு பசியுள்ள சிங்கத்தைக் பார்த்தது மான், அது அந்த மான் மீது துள்ளிக் தாக்குவதற்காக  காத்திருந்தது.

       ஓ! என் கடவுளே இந்த சூழ்நிலையில் நான் என்ன செய்வது? ஒரு புறம் காட்டுத் தீ இருக்கிறது,; வேகமாக ஓடும் நதி இருக்கிறது, மற்றொருபுறம் வேட்டைக்காரன் இருக்கிறான், சிங்கம் இருக்கிறது. அந்த மானால் எங்கும் செல்ல முடியவில்லை. வெளியேற வழியில்லாத இந்த சூழ்நிலையில், மான் தன்னால் கவனம் செலுத்தக்கூடிய ஒரு வி~யத்தில் மட்டும் கவனம் செலுத்த முடிவு செய்தது. அதுதான் தான் குட்டியை பிரசவிப்பது. அந்த மான் தான் பெற்றெடுக்கும் போது அதன் முழு கவனத்தையும் செலுத்தியதால், பின்வரும் வி~யங்கள் நடந்தன. திடீரென பழிச்சிடும் மின்னல் மின்னியது, வேட்டைக்காரன் திசைதிருப்பப்பட்டான். அவன் அம்பை விட்டபோது, அது மானைக் கடந்து, பசியுள்ள சிங்கத்தைத் தாக்கியது. உடனே சிங்கம் அங்கிருந்து ஓடியது. உடனே பலத்தக் காற்றுடன் ஒரு மழை பெய்தது, உடனே காட்டு தீ அணைந்தது. 

     இதிலிருந்து நாம் கற்றுக்கொள்வது என்னவென்றால் நாம் எவ்விதமான சூழ்நிலையில் மாட்டிக்கொண்டாலும் இயற்கை இயல்பாகவே சரி செய்யும் திறன் கொண்டது. எனவே, நாமும் இந்த கர்ப்பிணி மானைப் போலவே,  கற்றுக்கொள்வோம், நாம் எந்த வித சூழ்;நிலையில் இருந்தாலும், எந்தவித கடினமான சூழலில் மாட்டிக்கொண்டாலும் நமக்கு முன்னால் இருப்பதைப் பற்றி முழு கவனம் செலுத்துவோம், இயக்கை தன் வேலையை இயல்பாக செய்து நமக்கு வெற்றியை தரும்.  

வாழ்கையை மகிழ்ச்சியாக வாழ்வோம்

வாழ்கையை மகிழ்ச்சியாக வாழ்வோம்

                   அது ஒரு அழகான ஏரி, அதைச் சுற்றிலும் பச்சை பசேலென புல்வெளி, அருமையான தென்றல் காற்று, பறவைகளின் ரீங்கார ஓலி என இயற்கை எழில் கொஞ்சும் ஒரு சூழல். பார்ப்பவர் தன்னை மறந்து அந்த இடத்தை ரசிக்கும் ஒரு ரம்மியமான காட்சி. அந்த ஏரியில் பல படகுகள் கட்டப்பட்டிருந்தன. அதில் ஒரு படகில் ஒரு 17 வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு இளைஞன் அவனுடைய படகில் படுத்து நன்கு ஒய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்தான். அப்போது அந்த பகுதிக்கு ஒரு 50 வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு மனிதர் மீன் பிடிக்கும் தூண்டிலுடன் அங்கு வந்தார். அந்த பெரிய மனிதர் அங்கு அந்த இளைஞன் தூக்கிக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தார். அவன் பக்கமாக சென்று அவனை எழுப்பி அவனிடம் போசத் தொடங்கினார்.

               அந்த இளைஞனை பார்த்து இவ்வாறாக கேட்டார் “ உன்னை பார்ப்பதற்கு இளைஞனாக இருக்கிறாய் மிகவும் வலிமையாக தென்படுகிறாய் ஏன் இந்த அருமையான காலைப் பொழுதில் உழைக்காமல் படுத்துறங்கி காலத்தை போக்குகிறாய்? ” என்றார். உடனே அந்த இளைஞன் பதில் சொன்னான்: நான் இரவு நேரத்தில் மீன் பிடிப்பேன், பிடித்த மீன்களை காலையில் சந்தைக்கு கொன்டு சென்று விற்பனை செய்வேன், அதில் கிடைக்கும் பணத்தைக் கொண்டு என் குடுப்பத்தைக் கவனித்துக் கொள்கிறேன் என்றார். 

                      உடனே அந்த மனிதர் ‘இளம் வயதில் தான் நீ நன்றாக சம்பாதிக்க முடியும் அதன்பின் வயது முதிர்ந்த காலத்தில்  நீ சம்பாதித்ததைக் கொண்டு  மகிழ்ச்சியாக வாழ முடியும்’ என்றார். மேலும் அவர் நீ இந்த இளம் வயதில் வேலை செய்தால் நிறைய பணம் ஈட்ட முடியும் அதன் மூலம் பெரிய படகொன்றை வாங்கினால் இன்னும் அதிகமான மீன்களைப் பிடித்து விற்று நீ பெரிய முதலாளியாகி நிறைய பணம் சம்பாதிக்கலாம், என்னைப் போல ஓய்வுக்காக இந்த அருமையான ஏரியின் பக்கமாக வந்து அமைதியாக இழைப்பாறலாம் என்று சொல்லிமுடித்தார். 

                 அந்த இளைஞன் மிகவும் மகிழ்ச்சியோடு பதில் சொன்னான் அதைத்தான் நான் இப்போது செய்து கொண்டிருக்கிறேன். அந்த மனிதர் வாயடைத்துப்போனார். அவர் ஒரு தொழிலதிபர் வாழ்கையில் நிறைய பணத்தை சேமித்தவர். பணம் மட்டுமே வாழ்கை என்று வாழ்ந்து வந்தவர். அந்த இளைஞனின் வார்த்தைகளைக்; கேட்டு வியந்துப்போனார். இத்தனை நாள் மகிழ்ச்சி என்பது பணத்திலும், பதவியிலும், பொருளிலும் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன் ஆனால் தினமும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்வதற்கு அன்றைய நாளுக்கான உணவே போதுமானது என்று புரிந்துக்கொண்டார்.

                       இதை இவ்வளவு காலம் தாழ்த்தி தொரிந்து கொண்டதை நினைத்து மனம் வருந்தினார். பணம் மட்டுமே வாழ்கையில்லை, மாறாக உண்iயான அன்பும், அமைதியான உள்ளமும், தேவையான உணவுமே மகிழ்சியான வாழ்க்கைக்கு தேவை என்பதை உள்ளாற உணர்ந்தார். அந்த இளைஞனுக்கு நன்றிகூறி புறப்பட்டு போனார்.

மகிழ்ச்சியாக வாழ மன அமைதியே தேவையானது.

The Temple

Daily Divine Digest Philosophical Thought for Everyday

THE TEMPLE

The whole universe is the temple revealing the Cosmic Intelligence. Man's is body is the temple enshrining the individual self.

Because of the abuse or misuse of the body the self within remains enshrouded. As the body gets cleansed of the base propensities the self manifests itself lucidly. The duty of man is to hold the body in trust for a noble purpose. Keeping it holy is the greatest act.

You are the temple of God.

-Jesus Christ

The Intellectual Sheath

Daily Divine Digest Philosophical Thought for Everyday

The Intellectual Sheath

     Intellect is the fourth sheath. The function of the intellect is to interpret a thing in its true light. Man is endowed with that faculty.

      The light of the self comes out through the inner organ of knowledge. The modification in that organ accounts for the differences in the readings of the same object. One says, there is no good man in this world. Another says, there is no bad man in this world. The reading is based on man's disposition.

 As the seer purifies his instrument of seeing the object seen assumes clarity.

- Vedāntaa

Growth

Daily Divine Digest Philosophical Thought for Everyday 

Growth

      Growth is characteristic of life. It is the urge from within for expansion and self expression. A being grows by assimilating things external to it.

          Physical growth is common to all embodied beings. One species grows into another and thereby evolution takes place. There is limit to man’s physical growth. But his mental growth is ceaseless till death. Reincarnation promotes further growth.

 When the mental growth of man expands into infinitude his individuality merges in the Absolute Reality-Brahman.

            Vedanta

The Musk-Deer

Daily Divine Digest Philosophical Thought for Everyday 

The Musk-Deer

         Our senses are so constituted that we seek for substances extraneous to us. They are of no use for self-analysis.

      The musk-deer produces musk in its own body. But in search of the fragrance of that stuff, it wanders about. Man’s position is akin to it. He has divinity enshrined in himself. But seeks for it in regions other than himself.

Lord, when shall I clarify my understanding realize your presence in me?

-          Tayumanavar

 

 

 

 

Little Children

Daily Divine Digest Philosophical Thought for Everyday

Little Children

       This old world ever looks new. The constant coming in of the little children is the mark of its being new.

      This world is not free from miracle. The presence of a little child is the presence of Divinity. There is no miracle greater than this. The wicked man puts off his wickedness in presence of a little child and resumes his original bliss. So, does everyone when one comes to the august presence of the little one.

            When one becomes a sage that one re-becomes a little child mentally.

                                                Vedanta

A Person Thrives Only in The Presence of a Challenging Environment

       

     However, the Japanese could taste the difference between fresh and frozen and they did not like frozen fish. The frozen fish brought a lower price. So, fishing companies installed fish tanks. They would catch the fish and stuff them in the tanks, fin to fin. After a little thrashing around, the fish stopped moving. They were tired and dull, but alive.

      The Japanese have always loved fresh fish. But the waters close to Japan have not held many fish for decades. So, to feed the Japanese population, fishing boats got bigger and went farther than ever. The farther the fishermen went, the longer it took to bring in the fish.

      If the return trip took more than a few days, the fish were not fresh. The Japanese did not like the taste. To solve this problem, fishing companies installed freezers on their boats. They would catch the fish and freeze them at sea. Freezers allowed the boats to go farther and stay longer.

       Unfortunately, the Japanese could still taste the difference. Because the fish did not move for days, they lost their fresh-fish taste. The Japanese preferred the lively taste of fresh fish, not sluggish fish. So how did Japanese fishing companies solve this problem? How do they get fresh-tasting fish to Japan?

      To keep the fish tasting fresh, the Japanese fishing companies (still) put the fish in the tanks. But now they add a small shark to each tank. The fish, in an attempt to run away from the shark, stay constantly alert and hence, fresh. The shark may eat a few fish, but most of the fish arrive in a very lively state.

Lessons From The Story:

Like the Japanese fish - "A Person thrives, oddly enough, only in the presence of a challenging environment."

Challenges are what keep us FRESH! Instead of avoiding challenges, jump into them. Beat the heck out of them.

Enjoy the game. If your challenges are too large or too numerous, reorganize the challenge, team up, be resourceful and do not give up. Failing makes you tired.

If you have met your goals, set some bigger goals. Once you meet your personal or family needs, move onto goals for your group, the society, even mankind.

You HAVE the resources, skills and abilities to make a difference. 
Put a shark in your tank and see how far you can really go!!!

 

Fear of Disease

 

Daily Divine Digest Philosophical Thought for Everyday 

Fear of Disease

    

              Disease is an unavoidable factor of life. Birds and beasts quietly put up with it while man gets upset when it develops.

     A disease like fever comes to eliminate the bad matter in the system. Instead of giving it scope to do its scavenging work man out of fear hastens to suppress it with medicine. It reappears as some other disease. Fear of ill health is on the increase.

Refusing to be mentally affected by the disease of the body is the sure means of healing it quickly.

        -Mahābhārataa

Invocation

Daily Divine Digest Philosophical Thought For Everyday   

Invocation    

 

                                     

           We rouse up the inert matter by polarization, magnetization, electrification and so on. We rouse up the living beings by invocation.

        The forces of nature are invoked by mechanical means. The unknown persons are invoked into friendship. The gods are invoked by propitiation. God is invoked by prayer and devotion. Invocation is the

means of creating link with the good and the great.

When invoked the dormant spiritual power in man becomes dynamic and vibrant.

                                                                                 - Vedānta

Greatest is LOVE

Greatest is LOVE

A story is told about a soldier who was finally coming home after having fought in Vietnam. He called his parents from San Francisco.

"Mom and Dad, I'm coming home but I've got a favour to ask.  I have a friend I'd like to bring with me."

"Sure," they replied, "we'd love to meet him." 

"There's something you should know," the son continued, "he was hurt pretty badly in the fighting. He stepped on a land mined and lost an arm and a leg. He has nowhere else to go, and I want him to come live with us."

"I'm sorry to hear that, son. Maybe we can help him find somewhere to live."

"No, Mom and Dad, I want him to live with us."

"Son," said the father, "you don't know what you're asking. Someone with such a handicap would be a terrible burden on us. We have our own lives to live, and we can't let something like this interfere with our lives. I think you should just come home and forget about this guy. He'll find a way to live on his own. "

At that point, the son hung up the phone. The parents heard nothing more from him.

A few days later, however, they received a call from the San Francisco police. Their son had died after falling from a building, they were told. The police believed it was suicide. The grief-stricken parents flew to San Francisco and were taken to the city morgue to identify the body of their son. They recognized him, but to their horror they also discovered something they didn't know, their son had only one arm and one leg.

 

Practical Wisdom

Daily Divine Digest Philosophical Thought for Everyday 

Practical wisdom

     Some are born with practical wisdom. Others acquire it by right living. But it never comes to the calculator and the disputer.

     Gaining the practical wisdom is very easy. Man must divert himself of all complexities. He ought to resume the baby’s simplicity. The promptings of conscience alone should be spoken. A cheerful calmness is to be maintained always. Then the native genius sprouts. It is called practical wisdom.

   Those that sanctify their thought, word and deed with holiness and truthfulness evolve spontaneously in wisdom.

-Mahābhārataa